مروری بر روش های مختلف پایش وضعیت توربین بادی

توربین بادی عبارت است از مجموعه‌ای پیچیده از سیستم‌های الکترومکانیکی که انرژی جنبشی باد را به توان الکتریکی تبدیل می‌کند. امروزه استفاده از توربین‌های بادی بسیار رواج یافته است. این ادوات بیشتر در محیط‌های بسیار نامساعد کار می‌کنند و به‌همین دلیل در معرض انواع خرابی‌ها قرار می‌گیرند. در این مقاله، به مرور و بررسی انواع روش‌های عیب‌یابی و پایش وضعیت قسمت‌های متنوع توربین بادی (مانند سیستم انتقال توان، پره‌ها، برجک و یاتاقان‌ها) پرداخته می‌شود. از جمله مهمترین این روش‌ها می‌توان به روش‌های آنالیز ارتعاشات، تحلیل درخت عیب، آزمایش فراصوت و جر این‌ها اشاره داشت. روش‌های مذکور می‌توانند علاوه بر اینکه وقوع خرابی در ‌سیستم توربین بادی را پیشگیری نمایند و مانع از کار افتادگی آن شوند، سبب صرفه‌جویی در هزینه‌های نگه‌داری و تعمیرات توربین‌ها شده و میزان دقت و کیفیت شناسایی خرابی‌ها را بهبود بخشند. بر این اساس، روش نشر آوایی نسبت به روش آنالیز ارتعاشات دقیق‌تر و در مدت زمان کمتری به وجود عیب پی می‌برد. این در حالی است که روش فراصوت تنها تخمینی از محل و نوع عیب به‌دست می‌دهد؛ گفتنی است دقیق‌ترین روشی که امروزه در امر عیب‌یابی توربین بادی استفاده می‌شود، روش رادیوگرافی است.